vrijdag 16 januari 2015
Vandaag de 5e chemo.
Vandaag gaan mijn zus en Bas mee.
maandag 12 januari 2015
Kerstdagen 2014 !
Met kerstavond waren we gezellig bij de familie van Bas !!!!
Hebben heerlijk gegourmet daar, met iedereen. Was echt SUPER gezellig !!!
Na het eten hebben mijn lieve schoonmoeder, mijn 2 schoonzussen en ik gezellig Rummikub gespeeld!!!
Super gezellig is dat spelletjes doen.
Ollie, was weer eens aan de winnende hand, haha. was gewoon super leuk met mijn schoonfamilie!
De 4 neefjes zaten naast elkaar op de bank na het eten, en toen ik er langs liep terugkomend van de wc, bleef ik even stil staan.
¨Volgend jaar kerst, zitten ze met hun neefje/ nichtje erbij¨, ging er door mijn gedachte.
En weemoedig bleef ik naar het tafereeltje staan kijken, voorstellend dat ons kindje tussen hun in zou zitten rond die tijd... Zo bijzonder.
Toen ik naar de eettafel liep en ging zitten, keek ik recht op een tafeltje uit, waar allerlei foto s staan van overleden zussen en broers van mijn schoonouders... met een kaarsje erbij.
¨Ik hoop niet dat ik daar volgend jaar tussen sta....¨ ging er door mijn hoofd.
Heel heftig eigenlijk die gedachte, maar wel wat het met me deed.
Gelukkig kwam die gedachte als een voorbij drijvende wolk.
Hij komt, en gaat weer voorbij.
Ben erg blij dat ik een minuut erna, weer gewoon in het NU zit, en weer volop geniet van het gezelschap om me heen !!
Familie en gezelligheid, wat houd ik er toch van.
En bij mijn schoonfamilie heb ik me altijd meteen THUIS gevoeld!
1E KERSTDAG
Vandaag waren we bij mijn ouders thuis.
S middags was het erg gezellig, zoals altijd, en het etentje was ook lekker.
Dit jaar was het makkelijk aangepakt, gewoon alles bij van Roessel gehaald, zodat mam er geen rompslomp over had. En ze zich op haar drukke kerstmarkten van de wereldwinkel kon richten.
Sha had de shoppings gedaan, en had alles meegenomen, dus alles was prima geregeld!!
Hihi, laat dat maar aan Sha'tje over, die regelt het wel :)
Hihi, hee, dat komt me bekend voor !!! zijn wij zussen ofzo? haha.
S avonds zaten we met zijn allen bij de tv, en mijn zus, mijn moeder en ik zaten op de grond een spelletje te doen. De mannen waren de film de Wildernis aan het kijken. (althans de documentaire), en ineens keek ik en zag ik een dood bevroren paard op de grond liggen.
IK zat het programma zo half mee te kijken, omdat het erg mooie opnames bevatte.
maar wel met een heftig thema, het leven en de dood.
Toen ik het paard zag liggen, werd ik stil.....
ik keek naar de grond.... en begon zacht te huilen...
Mijn moeder en zus keken verbaasd naar me, en vroegen wat er aan de hand was.
Toen ik hun vertelde dat ik hoopte dat ik volgend jaar nog hier zou zitten, werden ze doodstil......
... en niemand wist wat te zeggen op dat moment.
Het gaf niet, het is wat het met mij doet, niemand kan daar iets aan veranderen.
Uiteindelijk was het mijn moeder die me zei dat dat zeker niet het geval zou zijn.
Tja, al met al, geen gewone feestdagen.
Hopelijk volgend jaar wel..
Heftige massage.... (weekendje Amersfoort)
Gisteren zijn we terug gekomen van een HEERLIJK Weekendje weg !!!
Ik had een overnachting geregeld in een hotel in Soest (via Groupon), en overdag leek het me erg leuk om Amersfoort te verkennen!!
Middeleeuwse gebouwen en vestingsmuren, het zag er super mooi uit op internet!
Het was een verrassing voor Bas, dus die wist nog niet waar we naartoe gingen.
Ook wilde ik iets leuks bedenken voor de dag erna, zondag. Op Social Deal zag ik allerlei super leuke aanbiedingen en sauna leek me meteen super gaaf voor ons!!!
Maar helaas mag ik nu niet in de sauna, vanwege het besmettings gevaar wat erg groot is in vochtige ruimtes... ik had het Erasmus voor de zekerheid nog even gebeld, maar ik mocht het echt NIET doen, zeiden ze. Jammer, maar dan bedenk ik iets anders. Laten we dan samen een massage nemen, HEERLIJK ontspannend voor ons beiden !!!
Zo gezegd, zo gedaan, en uiteindelijk in Utrecht een adresje gevonden waar we een heerlijke massage geboekt hadden. om 12.00 u. was een van ons aan de beurt.
Ik mocht eerst, en dat was wel fijn, want ik heb de laatste tijd dagelijks last van rugpijn.
IK kon mijn kleren aanhouden en het werd een drukpunt/ Shiatsu massage. omdat ik 29 weken zwanger ben, moest het natuurlijk wel een veilige massage zijn, en de Hot Stone die ik eigenlijk wilde boeken, bleek niet te mogen. OKe, prima, dan doen we een andere dacht ik!
De masseur drukte op veel van mijn lichaamsdelen, en op veel plekken was het aardig pijnlijk. dat verbaasde me erg, want ik voelde me totaal niet gespannen.
Langs mijn kuiten & de binnenkant van mijn dij was het aardig pijnlijk. Toen hij op een bepaald chakra punt (onder mijn nek) drukte, barstte ik ineens in huilen uit.....
Laat het maar komen, laat het er maar uit, zei hij....
Het was heftig het verdriet wat naar boven kwam....
Ik hoorde mezelf nog zeggen, dat ik overdag helemaal niet huil. heel af en toe.
Hij zei dat ik erg veel boosheid in mijn lijf heb......
verbaasd was ik..... he hoe kan dat, overdag voel ik die boosheid helemaal niet, zei ik.
JA, dat kan, het is helemaal geblokkeerd bij je. zei hij.
Je ademhaling is geblokkeerd, tot onder je borsthoogte....
Dat kan kloppen zei ik, sinds de zwangerschaps cursus kan ik een oefening niet uitvoeren, omdat ik 8 tellen inadem, veel lucht nodig heb, en maar 4 tellen kan uitblazen. langer lukt me niet.
Nee, dat kan kloppen, het is helemaal geblokkeerd bij je..
Het verklaarde wel veel voor me, maar ik was toch ook erg geschrokken van wat hij zei..
Veel boosheid in mijn lijf.... waarom heb ik daar dan totaal geen contact mee, vroeg ik me af...??
Nou, zei ik, ik heb wel een heel erg kort lontje sinds ik ziek ben.....
Vooral mijn moeder en mijn vriend zijn daar regelmatig de dupe van. zei ik wat schaamtevol.
JA, dat hoort er allemaal bij, als je zo n proces doormaakt, het is heel heftig als je leven plotseling zo op zijn KOP staat, en je dat allemaal overkomt. Dat moet ook geestelijk een plek krijgen en verwerkt worden.
En dat je boosheid en verdriet voelt, is niet meer dan normaal. Maar je moet het re wel laten zijn, zei hij...
Het kwam me bekend voor wat hij zei, want dit was ook exact wat de Medisch Maatschappelijk werker in het Verbeeten tegen me zei, enkele weken geleden.
Hij reikte me aan om mandala s te kleuren, om mijn emoties te uiten, op het moment dat ik snauw of uitval tegen een van hen. Me dan eventjes af te zonderen, in mijn gevoel te zitten, en de emoties eruit te laten komen, ipv uitvallen tegen een ander.
Ik gaf ook aan dat ik erg graag TAi BO wilde gaan doen, ik ben namelijk een erg energiek en temperamentvol persoon, die ontlading nodig heeft. en TAI BO is heerlijk om je energie en frustratie in kwijt te kunnen!! Maar door de zwangerschap mag dat helaas niet, dat vind ik wel erg jammer, maarja
het is niet anders nu.
Toen ik na een uur de kamer uit liep, was Bas aan de beurt. Hij vroeg hoe het was geweest.
Ik barstte in huilen uit, midden in de ruimte van de kantine van de squash baan waar we ons bevonden...
Ik gaf er niks om.....
Bas keek me bezorgd aan, en vroeg zich af wat er zich had afgespeeld tijdens de massage. Ik legde hem kort uit hoe het kwam en wat het allemaal bij me naar boven bracht. Maar zei dat hij gerust kon gaan, ik red me wel zei ik.
Ik ben toen ergens apart gaan zitten, heb thee besteld, en heb muziek geluisterd (in de kantine stond de radio aan) en nog best wat gehuild.... ik vind het erg fijn om naar muziek te luisteren.
Het ene nummer is opzwepend en levendig, waar ik van houd!!
Het andere melancholisch, of ontroerend. Erg mooi wat muziek met je kan doen.
IK BESEFTE toen pas wat er eigenlijk allemaal gebeurt is de laatste maanden....
Van super gelukkig zijn als Nanny, en enorm veel liefde en plezier in mijn werk te hebben, plotsklaps mijn werk kwijt te zijn, en ineens erg ziek te zijn. Ik had mijn leventje helemaal op de rit, en was en ben nog steeds SUPER gelukkig met Bas, waar ik zielsveel van houd !!!
Hij is het mooiste wat ooit op mijn pad is gekomen. niks is me dierbaarder dan hem.
Eindeloos veel liefde voel ik voor hem.
NU ook, stromen de tranen langs mijn wangen......
ik wil zo graag beter worden, en gelukkig zijn met Bas en ons kleintje.
En weer gaan werken.
Het doet me veel verdriet dat alles zo is gelopen als het is gelopen de afgelopen maanden......
Ik ga altijd door op de automatische piloot, huppakee de draad oppakken, en weer gaan !!!
En de dingen doen, die geregeld moeten worden, maar ja.... het gevoel moet er ook op momenten uitkomen.
in ieder geval een heftig dagje, heel de dag door is het op en af gegaan met huilen.
Ondanks de massage, was het wel een HEERLIJK weekend geweest!!!
voor ik het vergeet...
De Stadswandeling door Amersfoort was wel echt super MOOI! Bijna 2 uur durende groepswandeling gedaan, en mooie punten en gebouwen van de stad gezien!!
Gelukkig was het net droog geworden, zodat we niet in de plens regen hoefden te lopen.
Trouwens ook nog hele Gave winterschoenen voor Bas gevonden.
Heerlijk gelunched ergens, en na de wandeling heerlijk een warme Apfelstrudel gegeten en Bas een heerlijk soepje met biertje! Heerlijk 2 uur in een kroegje gezeten!
Daarna naar ons hotel gereden, wat echt 5 minuten rijden was!! Om 18.15 u. waren we al daar!
Soest ligt tegen Amersfoort aan, helemaal handig! Daar heerlijk gedouched, wat gerelaxed, en om 20.15 u. richting de Mexicaan gereden in Amersfoort. Ik had daar gereserveerd bij Popocatepetl, een super GAAF tentje, wat ook in Breda zit, en waar ik al meerdere keren ben geweest !!!
Heerlijk gesmuld daar.
Ik had een overnachting geregeld in een hotel in Soest (via Groupon), en overdag leek het me erg leuk om Amersfoort te verkennen!!
Middeleeuwse gebouwen en vestingsmuren, het zag er super mooi uit op internet!
Het was een verrassing voor Bas, dus die wist nog niet waar we naartoe gingen.
Ook wilde ik iets leuks bedenken voor de dag erna, zondag. Op Social Deal zag ik allerlei super leuke aanbiedingen en sauna leek me meteen super gaaf voor ons!!!
Maar helaas mag ik nu niet in de sauna, vanwege het besmettings gevaar wat erg groot is in vochtige ruimtes... ik had het Erasmus voor de zekerheid nog even gebeld, maar ik mocht het echt NIET doen, zeiden ze. Jammer, maar dan bedenk ik iets anders. Laten we dan samen een massage nemen, HEERLIJK ontspannend voor ons beiden !!!
Zo gezegd, zo gedaan, en uiteindelijk in Utrecht een adresje gevonden waar we een heerlijke massage geboekt hadden. om 12.00 u. was een van ons aan de beurt.
Ik mocht eerst, en dat was wel fijn, want ik heb de laatste tijd dagelijks last van rugpijn.
IK kon mijn kleren aanhouden en het werd een drukpunt/ Shiatsu massage. omdat ik 29 weken zwanger ben, moest het natuurlijk wel een veilige massage zijn, en de Hot Stone die ik eigenlijk wilde boeken, bleek niet te mogen. OKe, prima, dan doen we een andere dacht ik!
De masseur drukte op veel van mijn lichaamsdelen, en op veel plekken was het aardig pijnlijk. dat verbaasde me erg, want ik voelde me totaal niet gespannen.
Langs mijn kuiten & de binnenkant van mijn dij was het aardig pijnlijk. Toen hij op een bepaald chakra punt (onder mijn nek) drukte, barstte ik ineens in huilen uit.....
Laat het maar komen, laat het er maar uit, zei hij....
Het was heftig het verdriet wat naar boven kwam....
Ik hoorde mezelf nog zeggen, dat ik overdag helemaal niet huil. heel af en toe.
Hij zei dat ik erg veel boosheid in mijn lijf heb......
verbaasd was ik..... he hoe kan dat, overdag voel ik die boosheid helemaal niet, zei ik.
JA, dat kan, het is helemaal geblokkeerd bij je. zei hij.
Je ademhaling is geblokkeerd, tot onder je borsthoogte....
Dat kan kloppen zei ik, sinds de zwangerschaps cursus kan ik een oefening niet uitvoeren, omdat ik 8 tellen inadem, veel lucht nodig heb, en maar 4 tellen kan uitblazen. langer lukt me niet.
Nee, dat kan kloppen, het is helemaal geblokkeerd bij je..
Het verklaarde wel veel voor me, maar ik was toch ook erg geschrokken van wat hij zei..
Veel boosheid in mijn lijf.... waarom heb ik daar dan totaal geen contact mee, vroeg ik me af...??
Nou, zei ik, ik heb wel een heel erg kort lontje sinds ik ziek ben.....
Vooral mijn moeder en mijn vriend zijn daar regelmatig de dupe van. zei ik wat schaamtevol.
JA, dat hoort er allemaal bij, als je zo n proces doormaakt, het is heel heftig als je leven plotseling zo op zijn KOP staat, en je dat allemaal overkomt. Dat moet ook geestelijk een plek krijgen en verwerkt worden.
En dat je boosheid en verdriet voelt, is niet meer dan normaal. Maar je moet het re wel laten zijn, zei hij...
Het kwam me bekend voor wat hij zei, want dit was ook exact wat de Medisch Maatschappelijk werker in het Verbeeten tegen me zei, enkele weken geleden.
Hij reikte me aan om mandala s te kleuren, om mijn emoties te uiten, op het moment dat ik snauw of uitval tegen een van hen. Me dan eventjes af te zonderen, in mijn gevoel te zitten, en de emoties eruit te laten komen, ipv uitvallen tegen een ander.
Ik gaf ook aan dat ik erg graag TAi BO wilde gaan doen, ik ben namelijk een erg energiek en temperamentvol persoon, die ontlading nodig heeft. en TAI BO is heerlijk om je energie en frustratie in kwijt te kunnen!! Maar door de zwangerschap mag dat helaas niet, dat vind ik wel erg jammer, maarja
het is niet anders nu.
Toen ik na een uur de kamer uit liep, was Bas aan de beurt. Hij vroeg hoe het was geweest.
Ik barstte in huilen uit, midden in de ruimte van de kantine van de squash baan waar we ons bevonden...
Ik gaf er niks om.....
Bas keek me bezorgd aan, en vroeg zich af wat er zich had afgespeeld tijdens de massage. Ik legde hem kort uit hoe het kwam en wat het allemaal bij me naar boven bracht. Maar zei dat hij gerust kon gaan, ik red me wel zei ik.
Ik ben toen ergens apart gaan zitten, heb thee besteld, en heb muziek geluisterd (in de kantine stond de radio aan) en nog best wat gehuild.... ik vind het erg fijn om naar muziek te luisteren.
Het ene nummer is opzwepend en levendig, waar ik van houd!!
Het andere melancholisch, of ontroerend. Erg mooi wat muziek met je kan doen.
IK BESEFTE toen pas wat er eigenlijk allemaal gebeurt is de laatste maanden....
Van super gelukkig zijn als Nanny, en enorm veel liefde en plezier in mijn werk te hebben, plotsklaps mijn werk kwijt te zijn, en ineens erg ziek te zijn. Ik had mijn leventje helemaal op de rit, en was en ben nog steeds SUPER gelukkig met Bas, waar ik zielsveel van houd !!!
Hij is het mooiste wat ooit op mijn pad is gekomen. niks is me dierbaarder dan hem.
Eindeloos veel liefde voel ik voor hem.
NU ook, stromen de tranen langs mijn wangen......
ik wil zo graag beter worden, en gelukkig zijn met Bas en ons kleintje.
En weer gaan werken.
Het doet me veel verdriet dat alles zo is gelopen als het is gelopen de afgelopen maanden......
Ik ga altijd door op de automatische piloot, huppakee de draad oppakken, en weer gaan !!!
En de dingen doen, die geregeld moeten worden, maar ja.... het gevoel moet er ook op momenten uitkomen.
in ieder geval een heftig dagje, heel de dag door is het op en af gegaan met huilen.
Ondanks de massage, was het wel een HEERLIJK weekend geweest!!!
voor ik het vergeet...
De Stadswandeling door Amersfoort was wel echt super MOOI! Bijna 2 uur durende groepswandeling gedaan, en mooie punten en gebouwen van de stad gezien!!
Gelukkig was het net droog geworden, zodat we niet in de plens regen hoefden te lopen.
Trouwens ook nog hele Gave winterschoenen voor Bas gevonden.
Heerlijk gelunched ergens, en na de wandeling heerlijk een warme Apfelstrudel gegeten en Bas een heerlijk soepje met biertje! Heerlijk 2 uur in een kroegje gezeten!
Daarna naar ons hotel gereden, wat echt 5 minuten rijden was!! Om 18.15 u. waren we al daar!
Soest ligt tegen Amersfoort aan, helemaal handig! Daar heerlijk gedouched, wat gerelaxed, en om 20.15 u. richting de Mexicaan gereden in Amersfoort. Ik had daar gereserveerd bij Popocatepetl, een super GAAF tentje, wat ook in Breda zit, en waar ik al meerdere keren ben geweest !!!
Heerlijk gesmuld daar.
Nachtje in R dam op de verloskamer geslapen !!
op 1 januari 2015 hadden Bas en ik precies 3 jaar. Bas wilde graag met me gaan eten in eht restaurantje waar we onze 1e DATE hadden. Super leuk idee, dus we zijn naar POLLY gegaan in Tilburg.
Daar was niemand binnen bijna, we waren dus de enige die voor een dinertje kwamen. We waren lekker aan het eten toen ik plotseling een harde buik kreeg en enorm veel pijn....
MIjn hele buik deed pijn, als ik een cm naar voren ging verzitten, deed het al pijn.... zo raar. dat had ik niet eerder gehad. weleens pijnlijke harde buiken, maar niet zoals nu.
IK heb me zitten verbijten van de pijn tijdens het eten, erg van genieten kon ik er helaas niet van..
Nadat we betaald hadden en in de auto terug naar huis zaten, begon de pijn in de auto nog erger te worden, ik had geen idee wat dit was. Wel zei ik dat als we thuis zouden komen, ik meteen het Erasmus ging bellen!
Na 20 minuten kwamen we thuis, en toen zakte de pijn ineens weg..
Oke, dan wacht ik wel met bellen, dacht ik.
Dus lekker in pyama op de bank gaan zitten en lekker tv kijken. alles was weer rustig.
Tot na 1,5 uur ineens weer die pijn kwam... !!
Toen ben ik gaan bellen. Het was inmiddels al 23.30 u. dus ik kreeg de nachtdienst van de afdeling Gynacologie aan de lijn. (Sofia ZH)
Toen ik kort uitlegde hoe en wat, en waar de pijn zat, werd er onmiddellijk tegen me gezegd:
OKe, ik wil dat je nu hier naartoe komt.
Oh..... oke, zei ik.
Maar is het dan ernstig ofzo...?
NOu ja, dat weet ik niet, daarvoor moet ik je zien, zei ze.
Het kunnen weeen zijn, en dan kunnen we je weeen remmers geven. maar kom maar zsm hier naartoe, dan kijken we even. en vergeet je slaap spullen niet!
Oh... oke.
Maar kan mijn vriend ook blijven slapen, zei ik, want we wonen niet naast de deur zeg maar.
We kijken wat we kunnen regelen werd er gezegd.
Oke, tot zo dan.
Met moeite kwam ik uit de bank, met die pijn, en Bas was al een tas aan het inpakken met mijn slaap-
spulletjes. IK pakte een toilettas en gooide al mijn medicijnen erin, die ik dagelijks moet nemen!
HUppakee, we gaan! En om 00.00 u. zaten we in de auto onderweg naar Rotterdam!
Iets na 00.30 u. kwamen we aan bij het Erasmus, parkeergarage vrijwel helemaal leeg... heel bizar, en binnen gekomen was het hele UMC totaal LEEG !!! geen mens te bekennen, erg raar...
We moesten nu voor het eerst naar het SOPHIA Kinder ziekenhuis. hier waren we nog nooit geweest.
Toen ik daar voor de ingang stond midden in de nacht, dacht ik nog:
Hier horen we nog helemaal niet te zijn!
3 maanden te vroeg. hoe raar het ook klinkt, maar ik WIST gewoon dat ik niet ging bevallen nu!
Daar aangekomen, stond een verpleegster ons al op te wachten. heel apart.
Kom maar mee, en we werden de verloskamer in gedirigeerd.
Jee, wat een kleine verloskamer dacht ik nog!
Dat is in Tilburg wel heel anders!!! Bij de Meiboom zijn die kamers super groot.
Ik nam plaats op een bed, en werd aan de CTG gelegd. waar mijn hartslag en die van de baby gemeten bijgehouden werd. En de harde buiken (evt. weeen) die geregistreerd werden op het scherm.
Zo moest ik een half uurtje blijven liggen/ zitten.
Oke! En ja hoor, wat je al vermoed, net in die tijd heb je nergens last van!
En komt er geen pijn opzetten. hoe voorspelbaar. :)
Het was inmiddels tegen 01.00 u. toen de Nacht dienstdoende gynacoloog binnen kwam.
een hele aardige jonge kerel, kwam naast me zitten, ne vroeg hoe het met me ging.
Ja prima, eigenlijk, ik heb nu geen pijn.
Oke, je ziet er ook niet echt uit als iemand die gaat bevallen, zei hij!
Haha. Oh nee, zei ik?
(Ik heb geen idee hoe je er dan aan toe bent, maar idd vast niet zo relaxed dacht ik. :)
Anyway, hij ging me grondig onderzoeken en we mochten met hem meekomen naar zijn kamer.
Okidoki dan. in de hal lopend hoorde ik ineens een PLING geluid...
HE, dat geluid ken ik !!
Van de chemos ! zei ik.
JA, dat kan kloppen zei hij, hier worden mensen behandelt met Eierstok kanker..
Oh.... Bas en mij verbaasden dit ons heel erg, bij een geboortecentrum verwacht je niet dat een dergelijke afdeling zich hier bevindt. temidden tussen de verloskamers ! erg bizar.
Uiteindelijk heeft de gynacoloog een enorm uitgebreide echo gedaan, waarbij hij alles heeft gecheckt bij de baby en het functioneren van zijn organen! en de toevoer van hersen toe en afstroom, als wel de toe en afvoer van de placenta. Alles was PRIMA met ons kleintje !!
OOK nog een inwendig onderzoek gehad, om te kijken of ik ontsluiting zou hebben.
Nee hoor, helemaal niks! Mooi, mooi, dacht ik.
Nou, en toen was het 02.30 u. s nachts en konden we terug naar de verloskamer, waar we beiden de nacht door mochten brengen, erg fijn!!
Want de ochtend erna om 11.00 u. hadden we namelijk een afspraak staan bij onze eigen gynacoloog!
Het was erg grappig en bijzonder om samen in de verloskamer te slapen !!
Haha, Bas mocht op het bevalbed slapen, want dat zou minder comfortabel zijn als het ziekenhuis bed wat ze voor mij ging halen, zei ze. hihi
Erg grappig, Bas in zo n bed slapen.
En totaal niet bezig met de bevalling en dan beide hier te slapen, bijzonder !! :)
s ochtend s iets na 08.00 u. werden we gewekt, en kregen we een ontbijtje op bed.
Hihi. erg grappig.
we konden als we klaar waren meteen doorlopen naar de afdeling gynacologie, en tussendoor terecht bij onze gynacoloog! We hoefden dus niet tot 11.00 u. te wachten, TOPPIE !!!
Toen we s middags thuis kwamen, waren we doodmoe (maar 5,5 u. slaap gehad) en hebben we de HELE middag liggen slapen samen.
Eind goed, al goed.
Daar was niemand binnen bijna, we waren dus de enige die voor een dinertje kwamen. We waren lekker aan het eten toen ik plotseling een harde buik kreeg en enorm veel pijn....
MIjn hele buik deed pijn, als ik een cm naar voren ging verzitten, deed het al pijn.... zo raar. dat had ik niet eerder gehad. weleens pijnlijke harde buiken, maar niet zoals nu.
IK heb me zitten verbijten van de pijn tijdens het eten, erg van genieten kon ik er helaas niet van..
Nadat we betaald hadden en in de auto terug naar huis zaten, begon de pijn in de auto nog erger te worden, ik had geen idee wat dit was. Wel zei ik dat als we thuis zouden komen, ik meteen het Erasmus ging bellen!
Na 20 minuten kwamen we thuis, en toen zakte de pijn ineens weg..
Oke, dan wacht ik wel met bellen, dacht ik.
Dus lekker in pyama op de bank gaan zitten en lekker tv kijken. alles was weer rustig.
Tot na 1,5 uur ineens weer die pijn kwam... !!
Toen ben ik gaan bellen. Het was inmiddels al 23.30 u. dus ik kreeg de nachtdienst van de afdeling Gynacologie aan de lijn. (Sofia ZH)
Toen ik kort uitlegde hoe en wat, en waar de pijn zat, werd er onmiddellijk tegen me gezegd:
OKe, ik wil dat je nu hier naartoe komt.
Oh..... oke, zei ik.
Maar is het dan ernstig ofzo...?
NOu ja, dat weet ik niet, daarvoor moet ik je zien, zei ze.
Het kunnen weeen zijn, en dan kunnen we je weeen remmers geven. maar kom maar zsm hier naartoe, dan kijken we even. en vergeet je slaap spullen niet!
Oh... oke.
Maar kan mijn vriend ook blijven slapen, zei ik, want we wonen niet naast de deur zeg maar.
We kijken wat we kunnen regelen werd er gezegd.
Oke, tot zo dan.
Met moeite kwam ik uit de bank, met die pijn, en Bas was al een tas aan het inpakken met mijn slaap-
spulletjes. IK pakte een toilettas en gooide al mijn medicijnen erin, die ik dagelijks moet nemen!
HUppakee, we gaan! En om 00.00 u. zaten we in de auto onderweg naar Rotterdam!
Iets na 00.30 u. kwamen we aan bij het Erasmus, parkeergarage vrijwel helemaal leeg... heel bizar, en binnen gekomen was het hele UMC totaal LEEG !!! geen mens te bekennen, erg raar...
We moesten nu voor het eerst naar het SOPHIA Kinder ziekenhuis. hier waren we nog nooit geweest.
Toen ik daar voor de ingang stond midden in de nacht, dacht ik nog:
Hier horen we nog helemaal niet te zijn!
3 maanden te vroeg. hoe raar het ook klinkt, maar ik WIST gewoon dat ik niet ging bevallen nu!
Daar aangekomen, stond een verpleegster ons al op te wachten. heel apart.
Kom maar mee, en we werden de verloskamer in gedirigeerd.
Jee, wat een kleine verloskamer dacht ik nog!
Dat is in Tilburg wel heel anders!!! Bij de Meiboom zijn die kamers super groot.
Ik nam plaats op een bed, en werd aan de CTG gelegd. waar mijn hartslag en die van de baby gemeten bijgehouden werd. En de harde buiken (evt. weeen) die geregistreerd werden op het scherm.
Zo moest ik een half uurtje blijven liggen/ zitten.
Oke! En ja hoor, wat je al vermoed, net in die tijd heb je nergens last van!
En komt er geen pijn opzetten. hoe voorspelbaar. :)
Het was inmiddels tegen 01.00 u. toen de Nacht dienstdoende gynacoloog binnen kwam.
een hele aardige jonge kerel, kwam naast me zitten, ne vroeg hoe het met me ging.
Ja prima, eigenlijk, ik heb nu geen pijn.
Oke, je ziet er ook niet echt uit als iemand die gaat bevallen, zei hij!
Haha. Oh nee, zei ik?
(Ik heb geen idee hoe je er dan aan toe bent, maar idd vast niet zo relaxed dacht ik. :)
Anyway, hij ging me grondig onderzoeken en we mochten met hem meekomen naar zijn kamer.
Okidoki dan. in de hal lopend hoorde ik ineens een PLING geluid...
HE, dat geluid ken ik !!
Van de chemos ! zei ik.
JA, dat kan kloppen zei hij, hier worden mensen behandelt met Eierstok kanker..
Oh.... Bas en mij verbaasden dit ons heel erg, bij een geboortecentrum verwacht je niet dat een dergelijke afdeling zich hier bevindt. temidden tussen de verloskamers ! erg bizar.
Uiteindelijk heeft de gynacoloog een enorm uitgebreide echo gedaan, waarbij hij alles heeft gecheckt bij de baby en het functioneren van zijn organen! en de toevoer van hersen toe en afstroom, als wel de toe en afvoer van de placenta. Alles was PRIMA met ons kleintje !!
OOK nog een inwendig onderzoek gehad, om te kijken of ik ontsluiting zou hebben.
Nee hoor, helemaal niks! Mooi, mooi, dacht ik.
Nou, en toen was het 02.30 u. s nachts en konden we terug naar de verloskamer, waar we beiden de nacht door mochten brengen, erg fijn!!
Want de ochtend erna om 11.00 u. hadden we namelijk een afspraak staan bij onze eigen gynacoloog!
Het was erg grappig en bijzonder om samen in de verloskamer te slapen !!
Haha, Bas mocht op het bevalbed slapen, want dat zou minder comfortabel zijn als het ziekenhuis bed wat ze voor mij ging halen, zei ze. hihi
Erg grappig, Bas in zo n bed slapen.
En totaal niet bezig met de bevalling en dan beide hier te slapen, bijzonder !! :)
s ochtend s iets na 08.00 u. werden we gewekt, en kregen we een ontbijtje op bed.
Hihi. erg grappig.
we konden als we klaar waren meteen doorlopen naar de afdeling gynacologie, en tussendoor terecht bij onze gynacoloog! We hoefden dus niet tot 11.00 u. te wachten, TOPPIE !!!
Toen we s middags thuis kwamen, waren we doodmoe (maar 5,5 u. slaap gehad) en hebben we de HELE middag liggen slapen samen.
Eind goed, al goed.
vrijdag 9 januari 2015
GEBOORTE KAARTJES besteld !!
Joepie, gisteren heb
ik me gebogen over het volgende onderwerp, de geboortekaartjes !!
Super leuk om daarvoor te kijken!!
Bas en ik hadden al lang een kaartje uitgezocht, maarja ik was compleet vergeten op welke site en welk
kaartje we uitgekozen hadden…..
Hihi, ja zwanger zijn en iets onthouden, het is vrijwel onmogelijk. Haha
(kan je nagaan dat mijn geheugen al een zeef was voordat ik überhaupt zwanger was!)
Anyway, ik heb zeeën van tijd om alles goed te regelen, dus komt
goed!
Weer achter de laptop gezeten, en aardig snel de
bewuste site gevonden. Al snel zag ik 6 erg gave kaartjes !!!
Door mijn super lieve zus, die me had getipt
op welke dingen ik ff moest letten, ben ik begonnen met een offerte prijs te berekenen…
So…….. dat bedrag is niet misselijk !!
De adressenlijst heb ik overigens al helemaal TIP-TOP in
orde !!
Ik had mijn schoonmoeder al lang en breed gemaild, of ze me
de lijst wilden mailen, en zelf had ik inmiddels al een flinke lijst gemaakt
met alle vrienden van ons, en familie vanuit mijn kant.
Total: 70 adressen, behoorlijk dus.
Kaartjes, postzegels, enveloppen en verzendkosten is bij
elkaar toch een aardig bedragje.
Mijn zus had een super goeie tip, dat het wel erg handig was
om de enveloppen eerder te laten bezorgen, zodat ik ze al kon schrijven en met
postzegels kon beplakken !!
Good idea sis!
Ook meteen gecheckt hoeveel leverdagen ze hebben, ook zeer
belangrijk!
Heb van alle kaartjes die ik mooi vond een link naar Bas
gemaild, zodat hij heel makkelijk ze kon bekijken, en kijken welke hij leuk
vond!!
Iedere dag als hij thuis komt van zijn werk, heb ik wel weer
iets geregeld.
Aanmelding kraanhotel Sophia ZH. Dan weer dit, dan weer dat.
Heerlijk toch?
de BABY KAMER !!
Wat hebben pap en Bas het kamertje toch prachtig gemaakt!!!
Op de vloer ligt licht grijs laminaat (had ik gezien bij de
Gamma), met witte plinten.
De muren zijn licht grijs, en de andere 2 muren zijn SUPER mooi BLAUW of ROZE !!
De schoonfamilie wil namelijk dat het geslacht een
verrassing blijft, dus vandaar dat ik het er zo bij zet.
Veel van jullie weten al wat het is.
Veel van jullie weten al wat het is.
Oh ja, de meubeltjes (commode, zelfgemaakt door Bas!!),
kasten en het ledikantje, zijn allemaal wit.
Abonneren op:
Posts (Atom)