op 1 januari 2015 hadden Bas en ik precies 3 jaar. Bas wilde graag met me gaan eten in eht restaurantje waar we onze 1e DATE hadden. Super leuk idee, dus we zijn naar POLLY gegaan in Tilburg.
Daar was niemand binnen bijna, we waren dus de enige die voor een dinertje kwamen. We waren lekker aan het eten toen ik plotseling een harde buik kreeg en enorm veel pijn....
MIjn hele buik deed pijn, als ik een cm naar voren ging verzitten, deed het al pijn.... zo raar. dat had ik niet eerder gehad. weleens pijnlijke harde buiken, maar niet zoals nu.
IK heb me zitten verbijten van de pijn tijdens het eten, erg van genieten kon ik er helaas niet van..
Nadat we betaald hadden en in de auto terug naar huis zaten, begon de pijn in de auto nog erger te worden, ik had geen idee wat dit was. Wel zei ik dat als we thuis zouden komen, ik meteen het Erasmus ging bellen!
Na 20 minuten kwamen we thuis, en toen zakte de pijn ineens weg..
Oke, dan wacht ik wel met bellen, dacht ik.
Dus lekker in pyama op de bank gaan zitten en lekker tv kijken. alles was weer rustig.
Tot na 1,5 uur ineens weer die pijn kwam... !!
Toen ben ik gaan bellen. Het was inmiddels al 23.30 u. dus ik kreeg de nachtdienst van de afdeling Gynacologie aan de lijn. (Sofia ZH)
Toen ik kort uitlegde hoe en wat, en waar de pijn zat, werd er onmiddellijk tegen me gezegd:
OKe, ik wil dat je nu hier naartoe komt.
Oh..... oke, zei ik.
Maar is het dan ernstig ofzo...?
NOu ja, dat weet ik niet, daarvoor moet ik je zien, zei ze.
Het kunnen weeen zijn, en dan kunnen we je weeen remmers geven. maar kom maar zsm hier naartoe, dan kijken we even. en vergeet je slaap spullen niet!
Oh... oke.
Maar kan mijn vriend ook blijven slapen, zei ik, want we wonen niet naast de deur zeg maar.
We kijken wat we kunnen regelen werd er gezegd.
Oke, tot zo dan.
Met moeite kwam ik uit de bank, met die pijn, en Bas was al een tas aan het inpakken met mijn slaap-
spulletjes. IK pakte een toilettas en gooide al mijn medicijnen erin, die ik dagelijks moet nemen!
HUppakee, we gaan! En om 00.00 u. zaten we in de auto onderweg naar Rotterdam!
Iets na 00.30 u. kwamen we aan bij het Erasmus, parkeergarage vrijwel helemaal leeg... heel bizar, en binnen gekomen was het hele UMC totaal LEEG !!! geen mens te bekennen, erg raar...
We moesten nu voor het eerst naar het SOPHIA Kinder ziekenhuis. hier waren we nog nooit geweest.
Toen ik daar voor de ingang stond midden in de nacht, dacht ik nog:
Hier horen we nog helemaal niet te zijn!
3 maanden te vroeg. hoe raar het ook klinkt, maar ik WIST gewoon dat ik niet ging bevallen nu!
Daar aangekomen, stond een verpleegster ons al op te wachten. heel apart.
Kom maar mee, en we werden de verloskamer in gedirigeerd.
Jee, wat een kleine verloskamer dacht ik nog!
Dat is in Tilburg wel heel anders!!! Bij de Meiboom zijn die kamers super groot.
Ik nam plaats op een bed, en werd aan de CTG gelegd. waar mijn hartslag en die van de baby gemeten bijgehouden werd. En de harde buiken (evt. weeen) die geregistreerd werden op het scherm.
Zo moest ik een half uurtje blijven liggen/ zitten.
Oke! En ja hoor, wat je al vermoed, net in die tijd heb je nergens last van!
En komt er geen pijn opzetten. hoe voorspelbaar. :)
Het was inmiddels tegen 01.00 u. toen de Nacht dienstdoende gynacoloog binnen kwam.
een hele aardige jonge kerel, kwam naast me zitten, ne vroeg hoe het met me ging.
Ja prima, eigenlijk, ik heb nu geen pijn.
Oke, je ziet er ook niet echt uit als iemand die gaat bevallen, zei hij!
Haha. Oh nee, zei ik?
(Ik heb geen idee hoe je er dan aan toe bent, maar idd vast niet zo relaxed dacht ik. :)
Anyway, hij ging me grondig onderzoeken en we mochten met hem meekomen naar zijn kamer.
Okidoki dan. in de hal lopend hoorde ik ineens een PLING geluid...
HE, dat geluid ken ik !!
Van de chemos ! zei ik.
JA, dat kan kloppen zei hij, hier worden mensen behandelt met Eierstok kanker..
Oh.... Bas en mij verbaasden dit ons heel erg, bij een geboortecentrum verwacht je niet dat een dergelijke afdeling zich hier bevindt. temidden tussen de verloskamers ! erg bizar.
Uiteindelijk heeft de gynacoloog een enorm uitgebreide echo gedaan, waarbij hij alles heeft gecheckt bij de baby en het functioneren van zijn organen! en de toevoer van hersen toe en afstroom, als wel de toe en afvoer van de placenta. Alles was PRIMA met ons kleintje !!
OOK nog een inwendig onderzoek gehad, om te kijken of ik ontsluiting zou hebben.
Nee hoor, helemaal niks! Mooi, mooi, dacht ik.
Nou, en toen was het 02.30 u. s nachts en konden we terug naar de verloskamer, waar we beiden de nacht door mochten brengen, erg fijn!!
Want de ochtend erna om 11.00 u. hadden we namelijk een afspraak staan bij onze eigen gynacoloog!
Het was erg grappig en bijzonder om samen in de verloskamer te slapen !!
Haha, Bas mocht op het bevalbed slapen, want dat zou minder comfortabel zijn als het ziekenhuis bed wat ze voor mij ging halen, zei ze. hihi
Erg grappig, Bas in zo n bed slapen.
En totaal niet bezig met de bevalling en dan beide hier te slapen, bijzonder !! :)
s ochtend s iets na 08.00 u. werden we gewekt, en kregen we een ontbijtje op bed.
Hihi. erg grappig.
we konden als we klaar waren meteen doorlopen naar de afdeling gynacologie, en tussendoor terecht bij onze gynacoloog! We hoefden dus niet tot 11.00 u. te wachten, TOPPIE !!!
Toen we s middags thuis kwamen, waren we doodmoe (maar 5,5 u. slaap gehad) en hebben we de HELE middag liggen slapen samen.
Eind goed, al goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten