Sociale beperkingen & consequenties van CHEMO kuren ....
2e Chemo ..
vrijdag 28-11-2014
Vandaag de 2e chemo in het vooruitzicht.
Om 07.15 u. staat pap voor de deur, en ben ik druk mijn tas aan het pakken!
Puzzelboek mee, pen, agenda, papier met vragen voor specialist, Erasmus patientenpas mee. flesjes drinken, appel, en mijn boterhammen in de auto voor mijn ontbijt !! check, ready.
Standaard indeling van een chemo dag is:
Om 09.00 u. bloed prikken.
Dan meteen naar het lab voor het onderzoeken van de aanwezigheid van rode en witte bloedlichamen. Wat gaat bepalen of mijn lichaam voldoende hersteld/ klaar is om de volgende chemo aan te kunnen.
om 09.30 u. gesprek met mijn specialist (hematoloog)
O.a. hoe voorgaande chemo is gevallen en hoe het met me gaat.
En mogelijkheid om evt. vragen te stellen.
10.00 - 10.45 u. wachten op de chemo die naar de afdeling Dagbehandeling moet komen.
11.00 - 14.30 u. (3,5 uur) aan infuus voor toediening van de 4 chemo zakken...
En dan naar huis !
Vandaag kwam ik de grote zaal van de Dagbehandeling binnen, waar het net een lopend inloop uur is. En er steeds mensen binnen komen lopen, die chemo of andere zaken toegediend moeten krijgen. Voor het merendeel zie ik mensen binnenkomen die boven de 45 jr. zijn. Dus allemaal ouder als mij.
De ruimte is vrij groot, en er staan wel 15 luxe zit/ligstoelen in een U-vorm opgesteld, waarbij in iedere stoel iemand zit (patient) die een infuus krijgt toegediend !!!
Ongelooflijk.... zoveel mensen...
En dan staan er nog 4 bedden aan de zijkanten van de muren.
Gelukkig kreeg ik een bed toegewezen!
Zodat ik die 3,5 uur prettig kon liggen/ zitten.
Ja met een flinke buik is een bed echt wel fijner.
Joop was er weer, en nog andere verpleegkundigen die me inmiddels van gezicht bekend voorkomen. wel prettig dat de mensen/gezichten wat vertrouwder zijn voor me.
Het infuus wordt toegediend, maar.....
dat deed aanzienlijk veel pijn !!!
Dat komt, omdat 1 van de 4 chemo bestand delen (het D component) voor hardere vaten zorgt..
En daardoor ben je moeilijker te prikken... lees aanzienlijk pijnlijker.... !!!
Hierna volgt eerst de ANTI Misselijkheids-zak, spoelen, A component, spoelen, B component, spoelen,
V component, spoelen, D component. dat is eigenlijk de volgorde van de hele kuur.
Van de A en de V component, kan je als bijwerking Vermoeidheid en Misselijkheid krijgen.
Van B kan je het Risico lopen om een long infectie op te lopen. (3-5% kans op zware long infectie, dan zou ik medicatie krijgen, die niet geheel veilig voor de baby zou zijn, dus niet zonder risico. )
I.g.v. de 30% kans op een milde tot lichte vorm van long infectie, dan zouden de medicijnen niet schadelijk of gevaarlijk voor de baby zijn.
Vandaar dus dat ik erg GOED en nauwlettend moet zijn, om niet bij mensen in de buurt te komen, die verkouden OF nieserig zijn !!! dit betekent dus dat ik grote massa s mensen of verjaardagen moet mijden. Om zo het risico op besmetting te minimaliseren voor mezelf, en voor onze kleintje natuurlijk!
Maargoed, mijn 2e chemo dag
De tijd ging redelijk oke voorbij, ik had geen pijn of last van de toediening, totdat het D component werd toegediend....
Ik voel dan meestal dat het koud wordt wat me toegediend word.
Dat is op zich niet erg onaangenaam, maar wel als ik vaak al snel erge DRUK voel op mijn infuus....
Dat was nu dus weer het geval, dus meteen aan een verpleegkundige gevraagd of ze de kraan zachter wilde zetten, dat deed ze van 5.0 naar 4.5, maar dat was nog niet voldoende voor me.
Dus weer gevraagd, en toen werd het naar 4.0 snelheid terug gezet, dat was prima te verdragen.
Pap zat aan het eind van mijn bed te lezen, evenals Bas, die achter mijn bed zat.
Toen ik nog 25 minuten moest voor dat het D component volledig toegediend was, kreeg ik ineens een heel erg RAAR gevoel in mijn linkerarm (infuus arm) .......
IK voelde peilsnel een pijn naar mijn bovenarm lopen......!!!! Ahhhh......... verdomme...
Wat is dit...??
IK greep met mijn rechterhand naar de pijn, ah........... Bas, druk op die RODE knop !!!!
De kraan moest ZSM dicht, dacht ik !!
Ja, dat mag niet zeiden ze, zei bas.
Jawel, verdomme, ik heb pijn!!! riep ik naar hem.
En ik nam zelf het heft in handen, en riep richting de verpleging:
HALLO, !!!
zodat ze me zouden zien, en naar me toe zouden komen.
Snel stond er een verpleegkundige naast mijn bed. en deed de kraan dicht.
GOTVER..... zei ik, dat deed pijn.....
Er kwam ineens een hele snelle en hevige pijnscheut naar de bovenkant van mijn arm.
Hoe kan dat...?? en het voelde net alsof het helemaal afgeklemd werd!
OH, ik zie het al, zei de vrouw....
¨DE zak met verdunningsmiddel is op, waardoor je de VOLLE dosis van het D component in je lijf krijgt, en dan krijg je idd dat afgeklemde gevoel..¨
¨Oh...., zei ik, wil je dat dan voortaan beter regelen, zodat dit NIET meer voorkomt..??, zei ik.
Nondeju.... kunnen die mensen niet wat zorgvuldiger zijn, dacht ik....
(Dit hoeven ze me niet nog een keer te flikken..)
Maargoed, gelukkig was het rot gevoel weg, en werd er een nieuwe verdunningsmiddel zak bijgehangen.
Toen na 3,5 uur alles erin zat, zeg maar, deed ik mijn armen omhoog:
En zei: ¨HET ZIT ER WEER OP¨, ik ben er weg van!
EN ik nam afscheid van het verplegend personeel.
¨Tot over 2 weken weer¨.
