Vrijdag 14 november 2014
Vandaag mijn 1e chemo....
Een heel rare gewaarwording dat ik dat vreselijke gif in mijn lijf heb straks over enkele uren...
En de onzekerheid die in me omgaat....
Hoe zal ik me straks lichamelijk voelen, als al die gif- stoffen in mijn lijf zitten...??
Ik heb heel erg het voorgevoel dat als ik thuis op de bank zit, ik me overgeleverd voel aan de goden.
Wachtend op de lichamelijke effecten/ bijwerkingen die het op mijn lichaam heeft....
Dat vind ik nog de engste gedachte, het niet weten hoe mijn lijf erop reageert...
Tuurlijk heb ik het hele boekje over chemo therapie van voor tot achter gelezen, en ik heb letterlijk ALLE bijwerkingen aandachtig doorgelezen!
En het rijtje gelezen wanneer ik bij welke klachten met spoed contact op moet nemen met het ziekenhuis. En bij welke klachten een algemeen nummer bellen volstaat.
Maar geloof me, de hoeveelheid bijwerkingen zijn niet misselijk...!!!
Duizeligheid, misselijkheid, bloed neuzen, oorsuizen, slechter horen, keelpijn, slik problemen,
bleke gezichtshuid, overgevoelige huid, plekjes op huid krijgen, moeheid, tintelingen in voeten en vingers... En haaruitval niet te vergeten...
Om 06.30 u. zaten mam, Bas en ik in de auto onderweg naar Rotterdam.
Super vroeg, maarja we moeten de evt. files incalculeren, en we moeten op tijd zijn.
Om 09.00 u. had ik pas de 1e afspraak, want ik zou eerst 1 uur lang een voorlichtings gesprek hebben met een verpleegkundige over de chemo therapie.
Het verkeer zat enorm mee, het was erg rustig op de weg, en we konden flink doorrijden.
Tot onze verbazing, zo midden in de spits!
We kwamen uiteindelijk al om 07.30 u. aan bij het Erasmus. Eh.... 1,5 uur te vroeg dus !!
We hebben toen in het restaurant, wat nog helemaal leeg was, rustig een koffie en thee gedronken, en de info map van het Erasmus door gelezen. De Zorg gids.
Er staan allerlei telefoon nummers in van afdelingen die ik kan contacten, igv lichamelijke bijwerkingen (klachten), en nood/ spoed nummers die ik moet bellen als ik bepaalde
bijwerkingen heb...!!
Serious business dus....
Een helder overzicht geeft snel inzicht in welke situatie (bijwerkingen) ik het SPOED nummer moet bellen, en wanneer niet. Maar in veel gevallen moet ik toch het spoed nummer bellen.
Uiteindelijk was het tijd en gingen we naar de Afdeling Hematologie, Dagbehandeling.
Hier zou ik mijn chemo toegediend krijgen...
Enorm vriendelijk werd ik begroet en ontvangen door een Surinaamse man, die regie verpleegkundige was. Hij leidde me mee naar een grote zaal waar allemaal ruime behandelstoelen in een U-vorm stonden opgesteld, en waar allerlei mensen naast elkaar kunnen zitten, die tegelijkertijd een infuus krijgen toegediend....
Eh..... dit had ik niet verwacht..... een grote zaal met andere mensen erbij....
Net alsof het een routine matige klus is, waarbij je niet alleen in een kamertje je eigen privacy hebt...
Omdat ik zwanger was, en het info gesprek nog moest hebben, was het handiger om mij in een bed te leggen in een prive kamer, ernaast. Mooi dacht ik!
Mam en Bas zaten op stoelen langs me van het bed.
Allervriendelijkst werd ik ontvangen en te woord gestaan. Joop heette hij.
Aparte naam voor een Surinamer dacht ik nog.
Hij zou meteen het infuus bij me aanleggen, zei hij. Dan scheelt het je tijd en an je tegelijkertijd met het toedienen van de chemo het info gesprek hebben.
Oh ja, oke....
De toediening van de chemo zou 2 tot 2,5 uur in beslag nemen, was me verteld.
Behoorlijk lang vond ik!
Infuus aanleggen dat had ik al meegemaakt tijdens de operatie, dat was in mijn hand overigens en dat vond ik niet erg prettig. Heb nog tijdje erna pijn gehad eraan.
Ik vroeg meteen of het infuus in mijn arm mocht, en dat kon.
Hij legde me uit dat ik 5 zakken toegediend zou krijgen...
De eerste zou een anti misselijkheids medicijn zijn, waarna 1-voor-1 de 4 chemo zakken zouden volgen....
Bestaande uit 4 bestand delen, ABVD. Waarvan het B component voor evt. long infecties kon zorgen.... die mogelijk een gevaar voor de baby kunnen zijn. (mits ik in de 3-5% risico groep val)
Ik zeg je eerlijk....
Ik moest wel slikken... Nu gaat het echt beginnen..
Ineens besefte ik me “Mijn god, deze ROTZOOI gaat nu allemaal mijn lijf in....!....”
En toen schoot ik wel even vol....
Fuck man, ik ben zwanger, ben vandaag 21 weken. En ik lig hier....!???
Wat gaat het met mijn lijf doen dalijk als het in me zit die rotzooi...??
Die gedachte blijft opkomen. Maarja, ik moet deze 8 behandelingen ondergaan.
Dus begin dan maar.
Na iedere zak die toegediend is, worden de slangen gespoeld, zodat er geen menging van de vloeistoffen plaats vindt, werd me uitgelegd.
Alles bij elkaar heb ik 3 uur aan het infuus gelegen...... van 09.30 tot 12.30 u. !!
bij het laatste middel konden mijn vaten pijn gaan doen...
Als dat zo was, dan kon ik op een nood knopje drukken, en kwam de verpleging naar me toe.
En zouden ze de toedien kraan wat lager zetten..
Tja, het is maar dat je het weer.
Op een gegeven moment begon ik druk te voelen op de plek waar het infuus zat.
En heb ik ff op het knopje gedrukt. Meteen kwam er iemand, en ik vroeg of ze het wat zachter wilde zetten, dat ik er wat last van had.
Echt meteen (!) voelde de druk minder op het infuus, heel apart!
Toen ik eindelijk het bed uit mocht, had ik een erg zwaar gevoel in mijn hoofd. En liep ik heel erg langzaam..waarom geen idee, maar het was wel zo.
Ik was al blij dat ik (nog) niet misselijk was !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten