maandag 24 november 2014
van 19.00-20.30 u. had ik mijn eerste les.
1-voor-1 zag ik meiden binnen komen lopen, en ik keek steeds naar de omvang van hun buiken, om een inschatting te maken van hoe ver ze al waren. raar he?
We begonnen met een voorstelrondje, want ik was nieuw. Oke, prima dacht ik.
De meiden stelden zich voor bij naam, leeftijd en gaven aan van welke klacht ze last hadden.
Oh... oke.... dacht ik nog.
bij mij aangekomen, zei ik: ¨Hallo, ik ben Esther, ben 35, ben 22 weken zwanger van ons eerste kindje. En ik voel me erg goed lichamelijk. Maar eh.. dat is ook niet helemaal waar...
Waarna ik mijn keel schraapte en zei dat vanaf week 17 ik onderzoeken kreeg en sinds kort wist dat ik kanker/ Hodgkin had. En 8 chemo kuren moest ondergaan, en de eerste achter de rug had. En dat ze me wellicht een keertje niet zouden zien bij de les, of wat anders aan mijn haar konden gaan zien.
Zo bracht ik het, direct en zoals het is! Tja, het is nu eenmaal de waarheid waarin ik leef en zit.
Iedereen om me heen was perplex en keken me met ontstelde blikken aan. wow.... Zegt een meisje langs me ineens: ¨En jij zegt net dat alles GOED met je gaat...???¨
¨Eh.. ja¨, zeg ik.
¨Zo voel ik me ook. maar ik heb nog 7 hordes te gaan, zo kijk ik er tegenaan.¨
¨En de prognoses zijn goed, dus naar alle waarschijnlijkheid zullen we straks met zijn 3 tjes zijn.¨
Maar de les beviel me verder wel goed. het was fijn om lekker oefeningen te doen, met allemaal andere zwangeren, en om even daarmee bezig te zijn!!!
Aan het einde hebben we geoefend met ademhalings oefeningen die je moet doen als je weeen hebt.
Heel apart...... je handen onder je borsten op je ribben/zijflanken leggen, en naar de handen toe ademen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten