WEEK 4 - Uitslag uitzaaiingen ..... welk stadium zit ik ?

Maandag 3 november 2014

Ik was heel erg bang voor deze uitslag…

Hoe erg is het met me gesteld…??

Hoe ver zit het in mijn lichaam..???

Wat is mijn overlevingskans…?

Allemaal onzekerheden en vragen die in mijn hoofd rond gingen.

Deze uitslag vind ik nog enger dan of ik kanker heb of niet. hoe raar dat mss ook mag klinken...

De dag was daar, dat we eindelijk de definitieve uitslag zouden krijgen...

in welk stadium zou ik zitten.....

Verschrikkelijk vond ik de dagen die hiervoor volgden...

Hoe slecht is het met me....??

En heb ik nog wel kans van overleving? En hoe groot of klein is die kans?

Hoe zware behandelingen staan me te wachten....?

Normaal gesproken gaan pap en Bas altijd met me mee.

Ik had deze keer mam ook meegevraagd, omdat ik het rare idee in mijn hoofd had gehaald

dat we steeds met zijn drieën gaan. Pa, bas en ik, en we tot nu toe alleen nog maar slechts nieuws hadden gehad. 

Ik had bedacht dat ik dus vandaag iets anders moest doen, zodat dat mss het verschil zou maken. ABSURD idee natuurlijk, I know!

Maarja, je staat verbaasd van je eigen bizarre logica.

Oh ja, ook had ik deze keer andere schoenen aan gedaan, voelde me daar ook beter bij.

Witte waren het.

Wij naar het Verbeeten, en wachtend in de wachtkamer tot de specialist kwam.

Ik had sterk het voorgevoel dat ik in fase 3 (of 4) zou zitten.

En die angst was heel erg groot. Toen Dr. van Alphen ons kwam halen, kon ik niks anders dan

naar binnen gaan, wachtend tot het oordeel... het vonnis...

Zo voelde het namelijk echt voor me.

Hij kwam meteen ter zake: “Je zit in stadium 2”.

BAM !!!! The verdict !!

“Oh, echt?? Mijn ogen waren groot, en ik was zo verbaasd, en opgelucht !!!!

Echt? Stadium 2, oh...... en mijn ogen vielen haast zowat uit mijn oogkassen.

Zo opgelucht was ik.

“My god, zei ik, het klinkt misschien heel raar wat ik nu zeg, maar wat ben ik blij dat ik in 2 zit !!”

Ik was zo bang dat het 3 of 4 zou zijn.

Snel daarna legde de specialist me uit: “Het zit op 4 plaatsen, allemaal in je bovenrif”.

“De hoofdbron/ hoofd gezwel zit op je linker schouder (waar ik geopereerd was).

Daar laat de Pet & CT Scan 2 gezwellen naast elkaar zien.

Ook zit het op je sleutelbeen. En links en rechts naast je HART....”

“Oh...... is dat niet heel gevaarlijk?” Vroeg ik.

“Nee hoor helemaal niet”, zei hij.

Oke dan... dit gaat mijn logica te boven, maargoed, hij zal wel weten waar hij het over heeft!

Als ik ook uitzaaiingen in mijn onderrif zou hebben, zou ik in stadium 3 of 4 zitten.

De dosis chemo zou dan hetzelfde zijn, maar ik zou dan meerdere behandelingen (giften) moeten ondergaan.

¨Je moet 4 kuren ondergaan, die bestaan uit 8 GIFTEN....¨ zei de specialist Dr. Brada...

¨EH... giften..... welke MONGOOL heeft dat bedacht...??¨, zei ik, plompverloren..

Ik heb kanker en dan spreken ze over giften..???
Net alsof het een cadeau is ofzo.....??

¨Eh.......¨, noem mij dan maar de mongool in het geheel¨, zei Brada tegen me..

OH...... oke...... het is zijn persoonlijke woordkeuze geweest, werd me toen duidelijk...

¨OH..... ik dacht dat het vakjargon was¨ ging er door mijn hoofd.

IK viel even stil.......

¨Nou de sfeer is gezet¨, zei Brada, ¨weet ik meteen wat ik aan je heb¨.

HAHAHA, ja inderdaad zei ik.

En mijn beide ouders en Bas waren, geloof ik, aardig perplex van wat ik nu net gezegd had...

Ach ja, toch nog humor, tijdens zo n proces.